Az önce eve girdim, üstümü başımı değiştirmeden, her zaman yaptığım gibi önce bilgisayarı çantasından çıkarıp masanın üzerine koydum ve bu acı gerçekle karşılaştım. Oysa ne güzel her şeyi kurmuştum kafamda. Saat 9 gibi sinemaya gideceğimiz için öncesinde hemen kompüter makinesini açar, yemek söyler o arada da iki el Splintır Sell oynarım diyordum. Bayadır kıtalararası ajanlık yapmadığım için nasıl da canım çektiydi, “E” tuşuna basıp sinsi sinsi adam öldürecektim. Bu nasıl bir acıdır Yarabbi? Bu nasıl bir “Akılsız başın cezasını ayaklar çeker” imtihanıdır. Şimdi yok yere Sem Fişır hayalleriyle sabırsızlık içerisinde teptiğim o yollardan gerisin geriye döneceğim ve nerden baksan Paladin üssünde plan yaparak geçirebileceğim 1 saati kendi kendime sövmekle geçireceğim.

Leptopun adaptörünü unutmak nedir ya? Bilgisayarcı milletindensin lan sen, asker için silah neyse senin için de adaptör o yani nasıl unutursun…

Neyse ofise gidiyorum ben, beni beklemeyin siz oynayın…