Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba

Erci-E – Geri Geldim
[audio:http://www.egonomik.com/mp3/Erci-E_Geri-Geldim.mp3]
Merhaba sevgili dostlar, merhaba kuÅŸlar böcekler, merhaba blogküre ve merhaba zencefilin bağışıklık sistemi üzerindeki yapıcı etkisi! Uzun zaman oldu deÄŸil mi? Site 1,5 seneyi aÅŸkın yayın hayatı boyunca böyle kesinti görmemiÅŸti. Yayınlanan son yazının tarihine göre Egonomik tamı tamına 15 gündür sessiz, 15 gündür boynu bükük, 15 gündür sahipsiz… Yok len sahipsiz deÄŸil aslında, kayıtlara bakıyorum da hitler hiç düşmemiÅŸ (Hitler deÄŸil hit‘ler), aksine yükseldikçe yükselmiÅŸ, tavan yapmış. Tavan da yapmamış aslında ÅŸey olmuÅŸ ama bu gereksiz paragraf yok yere uzayıp gidecek, oysa ben bir an önce mevzuya girmek istiyorum…

Öncelikle yokluÄŸumda posta kutumu “nerdesin be birader?” mesajlarıyla dolduran pek kıymetli okurlarımıza can-ı gönülden teÅŸekkür etmek istiyorum. Sizler cansınız, sizler canansınız, sizleri Heidi’nin sevebilme gücünün on katı bir güçle seviyorum… Valla ne yalan söyleyeyim aranıp sorulmak, yokluÄŸunun hissedildiÄŸini bilmek güzel ÅŸey.

Peki ne oldu da böyle oldu? Geride bıraktığımız 15 günün büyük bir kısmını hastalıkla mücadele ederek geçirdim. Sanırım Ä°stanbul’dan dönüş feribotunda annemin küçükken “terli terli yapma” dediÄŸi her ÅŸeyi yaptığım için bünyem fatal error verdi. Küçük bir radyatör kazanını dolduracak kadar ter üreten vücudunuzu feribotun balkonunda sekiz ÅŸiddetindeki rüzgarın kollarına bırakmak ve akabinde 1 litrelik buz gibi ÅŸaÅŸal suyu nefes almadan tüketmek serinleyip kurumak için harika bir yöntem gibi görünüyor olabilir ama acısı bir kaç gün sonra feci ÅŸekilde çıkıyormuÅŸ. Yok böyle bir olay, resmen ölüyorum sandım. Hayır ciddi ciddi ölüyorum sandım, hatta “ne üşütmesi ne soÄŸuk algınlığı kardeÅŸim, senin ÅŸu kadar ömrün kalmış” diyeceklerinden o kadar emindim ki doktora bile gitmekten tırstım. Ölümüne üşütmek diye bir ÅŸey varsa ben bizzat yaÅŸadım, malım mülküm olsaydı oturur vasiyet yazardım yani o derece.

İyileştikten sonra o güne kadar zaten yetiştirip teslim etmiş olmam gereken işler öylecenek ortada kaldığından ve yeni yeni bir sürü iş kapıda beklediğinden gecemi gündüzüme katıp onlarla ilgilenmem gerekti. Bu vesileyle de blog, facebook, msn gibi bilimum mecradan ufak kaçamaklar haricinde uzak kaldım.

Åžimdi iÅŸler normal seyrine döndü sayılır çok şükür. Åžayet eldeki iÅŸleri yetiÅŸtirmek adına hala aÄŸzına tükürmekten çekinmediÄŸim ve “tamamen iyileÅŸtin sanma haa” mesajları vermeye devam eden bünyem yeni bir sürpriz yapmazsa yine buralarda olacağım. Tüm dostlara selam eder, küçüklerin gözlerinden, büyüklerin ellerinden öperin, yaparın bunu.